Άλλος ένας που αντί να σωφρονιστεί στη φυλακή πήρε μάστερ στην παρανομία

Μπορεί τελικά κάποιος που διαπράττει ένα σοβαρό αδίκημα μπαίνοντας στην φυλακή να σωφρονιστεί; Η πρακτική μάλλον κλείνει προς μια αρνητική απάντηση αφού ελάχιστοι είναι εκείνοι που μένουν χρόνια στις ελληνικές φυλακές και όταν αποφυλακίζονται επιλέγουν να ζήσουν σε πλαίσιο νομιμότητας.

Μάλιστα συχνά πυκνά λέμε μεταξύ μας  πως μπαίνει κάποιος μικροαπατεώνας στη φυλακή και βγαίνει με μάστερ στην παρανομία αφού η συνύπαρξη με άλλους κρατούμενους, που έχουν διαπράξει σοβαρότερα αδικήματα, λειτουργεί ως καταλύτης στην ενίσχυση των παραβατικών ενστίκτων του.

Είναι και η ίδια η κοινωνία στη συνέχεια που δε βοηθάει στο να κρατηθεί ένας πρώην κρατούμενος «καθαρός» καθώς δεν δίνει εύκολα ευκαιρίες επανένταξης του.

Η περίπτωση του 63χρονου, που είχε συλληφθεί προ ημερών με ποσότητα 205 γραμμαρίων ηρωίνης και μικρότερη ποσότητας μεθαδόνης είναι χαρακτηριστική.

Είχε βρεθεί στις φυλακές της Νεάπολης πριν από μερικές δεκαετίες όπου και επέλεξε το 1989 να μη μείνει απέξω όταν οργανώθηκε από συγκρατούμενους του η επιχείρηση απόδρασης με την κωδική ονομασία "Ασπιρίνη". Πάνω στην προσπάθεια απόδρασης ενεπλάκη στη δολοφονία 2 αστυνομικών των φυλακών κι έτσι κατέληξε να παραμείνει έγκλειστος μέχρι πριν από 5 χρόνια, οπότε και αποφυλακίστηκε.

Το τελευταίο διάστημα σύμφωνα με πληροφορίες μας ζούσε σε οικισμό του Δήμου Μινώα Πεδιάδος με το γιο του όπου ασχολούνταν με αγροτικές καλλιέργειες.

Η τοπική κοινωνία ήξερε για το παρελθόν του και κατά κάποιο τρόπο το είχε αποδεχθεί, δεν τον έκανε πέρα. Μάλιστα σχεδίαζε να ασχοληθεί και με την εκτροφή ζώων, πριν αποκαλυφθεί πως πίσω από την αγροτική δραστηριότητα έκρυβε εμπόριο ναρκωτικών και μάλιστα σκληρών.

Αυτός είχε την ευκαιρία να κρατηθεί μακριά από τη φυλακή όμως δεν το έκανε, ο σωφρονισμός ούτε στην δική του περίπτωση δε λειτούργησε.

Και για να ακριβολογούμε είναι προφανές πως στη χώρα μας ο εγκλεισμός σε φυλακή ισοδυναμεί με τιμωρία κι όχι με σωφρονισμό.